ΑΕΚ και στην Αυστραλία

Οριστική επάνοδος πλέον στη καθημερινότητα,μετά την ύφεση των εργασιών αλλά και το τέλος των ολιγοήμερων διακοπών μας.
Έγιναν πολλά όλο αυτό το καιρό,όπως η τρίτη επιστροφή στην ΑΕΚ του μεγάλου σε αξία Τραϊανού Δέλλα,αλλά και η απόκτηση του πολύ καλού ποδοσφαιριστή Πάπα Μπούμπα Ντιόπ.
Επίσης είχαμε την οριστική αποδέσμευση του Γιώργου Αλεξόπουλου,κάτι που δε περίμενα να σας πω την αλήθεια.
Τέλος πάντων.
Έχουμε την ΑΕΚ να πηγαίνει καλά στα φιλικά προετοιμασίας,να δείχνει άλλο καλύτερο πρόσωπο σε σχέση με πέρυσι και να πείθει ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει φέτος.
Έχουμε όμως και έναν πρόεδρο που μπορεί να τον ξεφωνίζαμε πριν αναλάβει,αλλά μας έδειξε ότι με λίγα λόγια και πολύ δουλειά όλα αλλάζουν.
Τελευταία όμως μιλάει... και μιλάει αρκετά ως πολύ.
Βάζει και όρια στο πήχη και πολύ κακώς το κάνει,ασχέτως αν είναι η ομάδα ικανή ή όχι να τα πιάσει.
Εννοείται ότι η ΑΕΚ πρέπει να πρωταγωνιστεί,αλλιώς δε θα ήταν ΑΕΚ,αλλά δε παρασύρουμε τον απλό κοσμάκη της σε ένα τρελό όνειρο που στο τέλος ίσως αποδειχτεί απατηλό...

Οι ξενιτεμένοι μας οπαδοί στην Αυστραλία έχουν τη τύχη να δουν αυτοί πρώτοι μαζικά δια ζώσης την ομάδα μας.
Δε βλέπω όμως να τη τίμησαν δεόντως.
Μετά βίας διάβασα ότι πήγαν χίλιοι οπαδοί της ΑΕΚ στο γήπεδο.
Οι ίδιοι που πήγαν στις προπονήσεις και στις υποδοχές,πήγαν και στο γήπεδο.
Περίμενα πολύ περισσότερους Έλληνες οπαδούς στο Σίδνεϋ.
Με απογοήτευσαν,διότι είχαν να δουν την ΑΕΚ από το 1979 στην Αυστραλία.
Μάλλον την ξέχασαν.
Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται,όπως λέει ο σοφός μας λαός.
Αν σαν σύλλογος είχαμε εδώ και πολλά χρόνια καλή εξωτερική πολιτική,θα διατηρούσαμε και θα μεγαλώναμε τις αετοφωλιές,σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης.
Αλλά θα μου πείτε και πολύ σωστά ότι εδώ δεν έχουμε σωστή εσωτερική πολιτική,θα έχουμε εξωτερική?
Έτσι είναι δυστυχώς,πήγαν πολλά χρόνια χαμένα από τις κατά καιρούς καταστροφικές διοικήσεις μας και τώρα πολύ δύσκολα θα επανορθώσουμε,ασχέτως αν υπάρχει η καλή διάθεση και πρόθεση από τις νυν διοικήσεις μας.
Διάβασα κάπου ότι οι ομοϊδεάτες μας ομογενείς της Αυστραλίας,ζήτησαν εισιτήρια διαρκείας κι εξεπλάγην ο πρόεδρος κύριος Αδαμίδης.
Ξέρετε κύριε πρόεδρε ότι και η Ελληνική επαρχία έχει αγοραστικό κοινό που προμηθεύεται εισιτήρια διαρκείας εδώ και χρόνια,(μόνο και μόνο για οικονομική ενίσχυση της ομάδας) που δε μπορεί να κατέβει ή να ανέβει στη πρωτεύουσα να δει έστω ένα παιχνίδι της αγαπημένης του ομάδας?
Μιλάμε για κατοίκους Ελλάδας κι όχι για ξενιτεμένους...
Απίστευτο κι όμως αληθινό...

Υ.Γ.
Χάρηκα ιδιαίτερα για τον Δέλλα που γύρισε στην ομάδα μας και στις 23 Νοεμβρίου 2009 είχα γράψει μια ανάρτηση για τη προσωπικότητα που δίνει στην ομάδα αυτός ο παίχτης.
Ξαναδιαβάστε το πατώντας εδώ http://aekaekaek.blogspot.com/2009/11/blog-post_23.html