Χωρίς ψυχή το χάσαμε το "κορμί" πατριώτη

Μια μέρα μετά από τη συντριβή μας στο Λίβερπουλ και με πιο ψύχραιμη ματιά έχω να πω τα εξής:
Δεν ήμαστε σαν ομάδα τόσο υποδεέστερη από τους Άγγλους,όσο έγραψε το ταμπλό,αλλά το σκορ είναι απόλυτα δίκαιο.
Είναι τα παιχνίδια της τύχης,που παίζει η μπάλα αν δεν είσαι αποφασισμένος να πετύχεις.
Κι αυτό το βιώσαμε όλοι χθες.
Σε αντίθεση με τους οπαδούς μας και τη ψυχή που έβγαλαν στο γήπεδο,η ομάδα έκανε το ακριβώς αντίθετο.
Άψυχη,άγχρωμη κι αναποφάσιστη η ΑΕΚ,των πέντε υποτίθεται τσαμπουκάδων κι ατρόμητων Αργεντινών(σα ράτσα).
Δε κερδίσαμε μια μονομαχία κι αυτό με πείραξε πολύ.
Χάσαμε τα ντιμπέιτ,σύμφωνα και με την επικαιρότητα.
Κι αυτή ήταν η κύρια αιτία που χάσαμε.
Αλλά για να κάνουμε τσαμπουκά και κουτοπονηριές - για δεύτερο σερί ματς,ανόητη κόκκινη κάρτα από Αργεντινό - στο διαιτητή,μπορούμε.
Οι μερικοί εκατοντάδες οπαδοί μας,είχαν το σθένος και τη καρδιά να τα βάλουν με τους χιλιάδες αντιπάλους τους,δίχως να πτοηθούν ούτε στιγμή - αν κερδίζαμε τι θα έκαναν? -
από το βαρύ εις βάρος μας σκορ,ενώ οι έντεκα δικοί μας μάσησαν από τους έντεκα Άγγλους.
Το αποτέλεσμα να χειροκροτηθούν οι αληθινοί "πρωταγωνιστές",από όλο το γήπεδο.
Σίγουρα χάσαμε μια μάχη κι όχι το πόλεμο,αλλά με τέτοια διάθεση καλύτερα να μη ξαναπάρουμε τα όπλα,διότι θα παίζουμε με άσφαιρα βλήματα.
Βάλτε τα κάτω και βρείτε τη λύση μόνοι σας.
Εμείς πάλι τη Κυριακή θα κάνουμε το καθήκον μας.
ΑΕΚ θα είμαστε μαζί σου και στα Γιάννενα και στο ΟΑΚΑ δυο φορές και παντού.
Μη μας στεναχωρείτε κατ'αυτό το τρόπο.
Η διάθεση των Άγγλων,που δεν είχαμε εμείς,φάνηκε στην αρχή που σπάσαν το τσαμπουκά του Λεονάρντο με τη κλωτσιά.
Γι αυτό ο Ντούσαν δήλωσε μετά τον αγώνα δεν έπρεπε να τον βάλει ,αλλά έπρεπε να τον προστατέψει με το μείνει εκτός ενδεκάδας.
Το ματς χθες ήταν για άντρες κι όχι για αμούστακα κι άπειρα παιδάκια.