Θέλει η ζωή μας αλλαγές

Μετά από αρκετές μέρες απουσίας,με ταξίδι χαλάρωσης αλλά και πάρα πολύ κούραση με τη δουλειά,πάλι εδώ.
Να μιλήσω τώρα για ένα ματς που έγινε το προηγούμενο Σάββατο και δεν ήταν ιδιαίτερα καλό δεν έχει καμιά ουσία.
Συγκρατώ στη μνήμη μου την κινητικότητα του Μπλάνκο σε πολλούς χώρους του γηπέδου και την υπακοή σε πλάνα του προπονητή μας,δίχως αντιρρήσεις,σαν άψογος επαγγελματίας.
Επίσης φάνηκε να κάνουμε λιγότερα λάθη από άλλες φορές,όμως τη μπάλα μας τη πήρε για υπερδιπλάσια ώρα ο Εργοτέλης και παίξαμε αρκετή ώρα με τη φωτιά,αλλά ευτυχώς ήταν άκαυτος κι άσφαιρος.
Υπάρχουν δύο επίμαχες φάσεις που φωνάζει και ζητάει πέναλτι ο Εργοτέλης και ο προπονητής του.
Για τη δεύτερη φάση του Μαϊστόροβιτς,δεν τίθεται θέμα.
Ορθή η απόφαση του διαιτητή,αφού η μπάλα φεύγει από τον αμυντικό μας και μετά γκρεμίζεται ο αντίπαλος επιθετικός.
Αν υπάρχει κάτι το μεμπτό,είναι στο πρώτο πέναλτι που ζητάει από τον Αραούχο.
Μπορεί και να είναι παράβαση,αφού φαίνεται να βρίσκει πόδια ο αμυντικός μας.
Ας το έδινε ο διαιτητής.
Προλαβαίναμε να βάλουμε και δεύτερο γκολ,αν φυσικά ευστοχούσαν από τα έντεκα μέτρα.

Πόσα ματς φέτος αδικηθήκαμε κύριε Καραγεωργίου,αλλά ποτέ δε το είδαμε ως άλλοθι για τις μη νίκες μας.
Έχουμε και τσίπα,κάτι που φαίνεται να μην έχετε εσείς.
Μάλλον κατά περίεργη σύμπτωση μόνο με την ΑΕΚ έχετε παράπονα και εθελοτυφλείται όταν παίζεται και αδικείστε από άλλες ομάδες.
Όταν ήσασταν στη Ξάνθη αγαπητέ,τα ίδια κάνατε.
Θα μας κρίνει όλους η ιστορία και δε θα μας κερδίσεις ποτέ.

Το ματς με τον Εργοτέλη το έβλεπα με φιλάθλους άλλων ομάδων και στη φάση του Μαϊστόροβιτς,φώναξαν όλοι πέναλτι.
Μάλλον ήταν όλοι τους από μικροί Εργοτέλης και δεν ήταν Παναθηναϊκοί ή Ολυμπιακοί ή οτιδήποτε άλλο,αλλά δε το ξέραν(για σένα Τάκη).
Στο ριπλέι όμως,πολλοί το πήραν πίσω.

Επόμενος αντίπαλος η ΑΕΛ και βρήκε κι αυτή ώρα να κινδυνεύει.
Κακή γενικά παράδοση μέσα στο Αλκαζάρ,έβαλε κι ο Πηλαδάκης φτηνά εισιτήρια για να γεμίσει ο κόσμος το γήπεδο,οπότε μας περιμένει πολύ δύσκολη αποστολή.
Δε ξέρω ακόμα αν πάω ή όχι.
Το πιο πιθανό σενάριο είναι να πάω.
Η Λάρισα είναι από τις ελάχιστες πόλεις της Ελλάδας μας,που πας σαν επισκέπτης και δε βρίσκεις σημείο προσανατολισμού.
Ούτε βουνό,ούτε θάλασσα,ούτε λόφος ούτε κάτι άλλο έχει σαν σημείο αναφοράς που να είναι ορατά από τον επισκέπτη,για να μη χάνεται.
Το θέμα είναι ότι μεγαλώνει συνεχώς και το πρόβλημα διογκώνεται.
Έτερον εκάτερον,εξάλλου υπάρχει και το GPS.
Η καλή ΑΕΚ δε χάνει,αλλά θα είναι καλή?
Δε παρακολούθησα καθόλου ειδήσεις σχόλια κι αθλητικά αυτές τις μέρες κι ομολογώ ότι δε μου έλειψαν καθόλου.
Αισθάνθηκα λες κι έφυγε κάτι κακό και βαρύ από πάνω μου.
Ξαλάφρωσα.
Σα να πήγα στο Άγιο Όρος και αποξενώθηκα από τον υπόλοιπο κόσμο.
Θα το ξανακάνω.
Θέλει η ζωή μας αλλαγές,
γιατί το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο παπάς.