GREECE - UKRAINE

Σήμερα παρακάμπτουμε την ΑΕΚΑΡΑ μας για να ασχοληθούμε με την Εθνική μας ομάδα.
Εξάλλου τα προβλήματα και τα σχόλια για την ΑΕΚ δε τελειώνουν ποτέ.
Είναι σαν τη ζωή μας.
Που ενώ είναι ωραία και την αγαπάμε,τα 'χει με άλλον και μας προβληματίζει.
Που λέει ο λόγος αδερφέ.
Εθνική ομάδα,με δυο αγώνες ορόσημο για τη συμμετοχή μας στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής το καλοκαίρι του 2010.
Αντίπαλός μας η σκληροτράχηλη Ουκρανία.
Ομάδα που δύσκολα τρώει αλλά και πετυχαίνει γκολ.
Στο προκριματικό γύρο,εκτός της πολύ αδύναμης Ανδόρας που τη φιλοδώρησε με καμιά δεκαριά γκολ συνολικά(11 σε δύο παιχνίδια) και σε ένα ματς με το Καζακστάν,όλα τα άλλα παιχνίδια κρίθηκαν στο γκολ.
Η Ουκρανία είναι παλιά γνώριμος,αλλά τα τελευταία χρόνια,έχει δυναμώσει σαν ομάδα.
Με τον Μπλαχίν σαν προπονητή έκανε άλματα προόδου και μας είχαν αποκλείσει από το Μουντιάλ του 2006 της Γερμανίας.
Τον Μπλαχίν τον γνωρίσαμε για ένα διάστημα και στην ΑΕΚ το 1998 επί ENIC με Μελισσανίδη πρόεδρο.
Από την ίδια χώρα είχαμε στην ΑΕΚ,το 2005 - 2006 και τον Ολεγκ Βενγλίνσκι,με τρία γκολ σε 15 ματς.
Λίγα πράγματα έδειξε.
Εν μέσω της γρίπης που μαστίζει την Ουκρανία,καλούμαστε λοιπόν να ξεπεράσουμε το εμπόδιο της.
Έχω την εντύπωση πως αν δεν δεχτούμε σήμερα γκολ κι ανεξαρτήτως αν βάλουμε ή όχι,θα προκριθούμε.
Αν βάλουμε και γκολ ακόμα καλύτερα,αλλά το παν είναι να μη φάμε.
Στην Ουκρανία θα σκοράρουμε με τις αντεπιθέσεις μας.
Θα το δείξει ο χρόνος,αν δικαιωθώ.
Ο κόσμος μάλλον δεν είναι πολύ ζεστός για γήπεδο και κακώς.
Απορώ γιατί ρίσκαραν στην ομοσπονδία με το να επιλέξουν το ΟΑΚΑ.
Αφού το Ηράκλειο κράτησε ψηλά τη σημαία στα δύσκολα,έπρεπε κατά τη γνώμη μου να γίνει εκεί το ματς.
Στο ΟΑΚΑ,δεν μπορείς να πεις ότι έχεις καυτή έδρα(το ξέρουμε καλά εμείς),αν δεν το γεμίσεις με καμιά 45000 φωνακλάδες θεατές.
Ας εμπιστευτούμε τον μεγάλο Otto Rehhagel και τους παίχτες μας,να τους στηρίξουμε σήμερα και από Τετάρτη βράδυ να μπορέσουμε να ετοιμάσουμε βαλίτσες για Νότια Αφρική.