Otto Rehhagel, Ντούσαν Μπάγεβιτς - Βίοι παράλληλοι

Μετά τον Otto Rehhagel,με τα οκτώ χρόνια και τους εκατό αγώνες με τη φόρμα στο πάγκο της Εθνικής ομάδας,έχουμε μια άλλη ΑΕΚτζήδικη επέτειο ενός πολύ μεγάλου προπονητή κι ανθρώπου.
Ο δικός μας Μπάγεβιτς,κλείνει ένα χρόνο παραμονής κατά την τέταρτη και τελευταία παρουσία του στην ομάδα μας.
Ένας χρόνος για τη τρίτη και φαρμακερή φορά στο πάγκο της ΑΕΚ ή τρίτη και να καίει,διότι σίγουρα θα κάψει πολλούς αυτή τη φορά.
Εννοώ θα μας ξανακάνει μεγάλους και δυνατούς,όπως έκανε ο Ρεχάγκελ την Ελλάδα.
Βίοι παράλληλοι.
Με λίγα λόγια,πολύ δουλειά,με την εργατικότητά τους,την αυτοπεποίθησή τους και την προπονητική διορατικότητα και ικανότητά τους,κάνουν ομάδες από την ανυποληψία,να περνάνε στην καθολική αναγνώριση κι αποδοχή.
Και όπως ο Ρεχάγκελ γνώρισε τη κακή πλευρά των πιο πολλών Ελλήνων δημοσιογράφων,που με τη σειρά τους επηρέασαν και φανάτισαν αρνητικά πολλούς Έλληνες οπαδούς με τα πικρόχολα άρθρα και σχόλιά τους - πανηγυρτζήδες όμως το 2004 - έτσι κι ο Ντούσαν γνώρισε και σερβιρίστηκε,με μια από τα ίδια κι απαράλλαχτα φαρμάκια.
Δε γίνεται να είμαστε τόσο αχάριστοι σαν λαός.
Κάτι άλλο είναι υπεύθυνο γι 'αυτό το χάλι μας.
Νομίζω πως η κύρια αιτία είναι το ότι ξεχνάμε εύκολα.
Ξεχνάμε και γινόμαστε αχάριστοι.
Αλλά επέρχεται η θεία δίκη και ισορροπεί τις καταστάσεις.
Δικαιώνει όσους με ταπεινότητα και υπομονή δουλεύουν και προσπαθούν
κι αφήνει ξεκρέμαστους κι αιωρούμενους στο κενό,αλλά και ντροπιασμένους συνάμα,όσους μπαίνουν τροχοπέδη με διάφορους και ποικίλους τρόπους στο θεάρεστο έργο τους.
Το έχουμε ξαναπεί,ότι ο διάολος έχει πολλά ποδάρια να τρέξει,αλλά στο τέλος η αλήθεια κερδίζει με διαφορά.
Έτσι και οι δύο αγαπημένοι μου και ικανότατοι προπονητές.
Στο τέλος θα κερδίσουν,με ότι κι αν τους καταμαρτυρούν κι όσες τρικλοποδιές κι αν τους βάζουν.
Ο Otto Rehhagel πολύ πρόσφατα ξαναδικαιώθηκε,ο Ντούσαν Μπάγεβιτς,θέμα χρόνου είναι και γι 'αυτόν να ξαναδικαιωθεί.
Αισθάνομαι πολύ τυχερός,διότι η ΑΕΚ,αλλά και η Εθνική μας ομάδα,έχουν στο πάγκο τους ανθρώπους,που ξέρεις ότι και να γίνει,στο τέλος θα πετύχουν.
Τους εμπιστεύομαι απόλυτα για τις προπονητικές τους ικανότητες.
Κι αυτό είναι ζητούμενο,του εκάστοτε οπαδού,οποιασδήποτε ομάδας.
Εξάλλου η προϊστορία του καθενός μιλάει από μόνη της.
Εμείς τι ξέρουμε να πούμε?
Άσχετοι όπως πάντα,αλλά με γνώμη επί παντός επιστητού.
Κάποιοι θα πουν πάλι για προπονητολάγνους,όπως είχα κάνει θέμα κάποια φορά παλιότερα στο μπλοκ.
Χαίρομαι που χαρακτηρίζομαι με αυτό το επίθετο και δε χαρακτηρίζομαι με άλλο επίθετο που τυγχάνει και υποτιμητικό,το προπονητοφάγος.