Νo money no honey

Τελικά δεν έγιναν όσα περίμενα από την ΑΕΚ το Σάββατο,αλλά η ουσία είναι πως κέρδισε και πάλι τον ΠΑΟΚ και με την εμφάνιση του β' ημιχρόνου μπορείς να ισχυρισθείς πως κέρδισε κι άνετα.
Στατιστικά δεν είχαμε μεγάλη υπεροχή,για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι μετά την ήττα της Καβάλας.
Στο πρώτο ημίχρονο ήμασταν πολύ νωθροί κι αργοί.
Στο δεύτερο αφού μας βοήθησε πολύ το γρήγορο γκολ,ήμασταν καλοί.
Μέχρι τώρα,πάντα είχα να πω καλά λόγια για την ομάδα μας παρά τα ανεπιτυχή αποτελέσματα.
Εδώ και δύο παιχνίδια όμως δε βλέπω καλή την ΑΕΚ.
Μάλλον δε βλέπω θεαματική ομάδα,αλλά πιο πολύ προσγειωμένη κι αποτελεσματικότερη ως προς τα ποσοστά ευστοχίας.
Και το έλεγε ο Ντούσαν,αλλά δεν τον πολυπίστεψα,ότι θα κοιτάμε πλέον την ουσία κι όχι το θέαμα.
Αν συμπεράνω από τη πρώτη χρονιά του Ντούσαν ως προπονητή στην ΑΕΚ και το τρόπο που έπαιζε τότε,καταλαβαίνω πως θα περάσουμε πολλές φορές τη διαδρομή κόλαση - παράδεισος.
Ας είναι,αρκεί να κερδίζουμε,διότι στην Ελλάδα αγαπάμε μόνο τη νίκη και μισούμε αφάνταστα την ήττα.
Και οι νίκες τρέφουν τις ομάδες,όπως εύστοχα λέει ο τέως προπονητής μας Φερνάντο Σάντος.
Οι ομάδες όμως χρειάζονται πλέον και χρήματα για να επιβιώσουν πρωτίστως και δυστυχώς από αυτά πάσχουμε ανέκαθεν.
Πολλές φορές θυμάμαι την ομάδα μας να μην έχει να ταξιδέψει και να βρει ξενοδοχείο,δε μιλάμε να πληρωθούν οι παίχτες.
Θυμάμαι τον Ντούσαν στη δεύτερη θητεία ως προπονητής στην ΑΕΚ,να βάζει από τη τσέπη του τα καύσιμα του πούλμαν της ομάδος μας.
Κατάντια.
Τι είχες Γιάννη,τι είχα πάντα.
Οπότε λίγο πολύ ζυμωμένοι είμαστε με τα μηδενικά οικονομικά μας και μάθαμε να επιβιώνουμε.
Εν αναμονή του κυρίου Κοζώνη,δε βάζει κανείς νυν μέτοχος χρήματα,για να μη χάσει κι άλλα επιπλέον και ψάχνει ο πρόεδρος να μπαλώσει τα κόσκινα.
Θα επιβιώσουμε όμως και πάλι.
Σκέφτομαι πολλές φορές αν ποτέ αναλάβει ο θείος Μπομπ και ενισχύσει την ομάδα με τα ποσά που διαρρέουν,ξαφνικά θα βρεθούμε με χρήματα σαν ομάδα.
Προσοχή τότε μη τα πολλά χρήματα μας δημιουργήσουν άλλα προβλήματα που προς το παρόν ελλείψει τους δεν υφίστανται.
Μη πάθουμε ότι έπαθαν οι Αλβανοί με τα χρόνια παραμονής τους στην Ελλάδα.
Όταν πρωτοήρθαν είχαν όλοι τους κάτι κάτασπρα δόντια ρε παιδιά,άλλο πράγμα.
Όταν όμως με τα χρόνια πήραν τα δικά μας πατήματα σε τροφές,τα χάλασαν σε χρόνο μηδέν,διότι δεν είχαν τη γνώση να διαχειριστούν το νέο τρόπο ζωής.
Έτσι κι εμείς.
Μη τη πατήσουμε διότι δεν έχουμε την εμπειρία να διαχειριστούμε μια τέτοια κατάσταση με πολλά χρήματα.
Πολλές φορές επίσης λες στη ζωή σου,καλύτερα να έχω την υγεία μου,παρά τα λεφτά.
Αλλά δυστυχώς στη χώρα μας,αν δεν έχεις τα φράγκα,δύσκολα να έχεις και την υγειά σου.
Κι αυτό πιστεύω πως θέλει και η ΑΕΚ.
Την υγειά της,που όμως πρέπει να πληρώσει γι 'αυτήν.
Ενώ διδαχτήκαμε ένα τρόπο ζωής - σε συνάρτηση με την ΑΕΚ πάντα - απλό και με τις ηθικές αξίες να πρωταγωνιστούν,ξαφνικά βλέπουμε ότι πλέον δίχως χρήματα δε μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί σε κανένα επίπεδο.
Άλλαξαν τα χρόνια και οι εποχές,αλλά εμείς μείναμε ρομαντικοί εραστές των ονείρων μας.
Σα να χάσαμε το τρένο ή την πτήση για το επόμενο επίπεδο ανταγωνιστικότητας.