Δημητριάδης Βασίλης - ο Ασυμβίβαστος

Είχα γράψει σε προηγούμενη ανάρτηση,πως η ΑΕΚ φαίνεται να πιστεύει πια όταν μπαίνει στο γήπεδο ότι θα κερδίσει.
Κάτι που είχαμε πολύ καιρό να το δούμε.
Τόσο καιρό ήθελα να γράψω κάτι περισσότερο για το Βασίλη Δημητριάδη,το δικό μας Μπίλαρο,αλλά η επικαιρότητα συνεχώς με απέτρεπε.
Σήμερα θα ασχοληθώ μαζί του.
Το ότι η ΑΕΚ μπαίνει στο γήπεδο και πιστεύει ότι θα κερδίσει είναι σίγουρα και δικό του έργο.
Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεται κι ενεργεί,διότι σκέφτομαι παρόμοια.
Όταν πρωτοήρθε σαν γενικός αρχηγός στην ομάδα,πρέπει να έπεσε από τα σύννεφα με την ηττοπάθεια που αντίκρυσε.
Μάλλον θα το έβλεπε πριν έρθει - αφού πάντα παρακολουθούσε την ΑΕΚ - αλλά δε θα φανταζόταν τον υψηλό βαθμό ηττοπάθειας που διακατείχε την ομάδα μας.
Μπορώ σχεδόν με σιγουριά να πω σε όλα τα επίπεδά της.
Κάτι που είχε πει ο Ντέμης πριν παραιτηθεί και πέρασε στα ψηλά,ήρθε να επαληθευτεί από τον ίδιο τον Μπίλαρο πολύ καιρό αργότερο,με άλλα λόγια και τρόπο.
Ο Δημητριάδης ανέφερε τη συμβολή που είχε στην ανόρθωση της δικής του ψυχοσύνθεσης,η παλιά δόξα της ΑΕΚ,ο "κουμπάρος"από τη Κύπρο,Γιώργος Σαββίδης που του μιλούσε συνεχώς για πρωταθλητισμό.
Φύσει αισιόδοξος ο Βασίλης και τεράστιος μαχητής,δε του πήρε χρόνο να μπει σε άλλα κανάλια,από αυτά που ήξερε επί Άρη.
Η εξέλιξη και η συνέχεια γνωστή σε όλους μας.
Αγαπήθηκε όπως λίγοι στην ομάδα μας,πιο πολύ για τον ατρόμητο χαραχτήρα του,τον καλώς εννοούμενο εγωισμό του,το τσαμπουκά του και μετά για τα πολλά γκολ.
Κάτι που δεν αλλοιώθηκε στο πέρασμα του χρόνου.
Αφού παρέμεινε φίλος και συνεργάτης του Μελισσανίδη,αποφάσισε - αφού του προτάθηκε συγχρόνως - να βοηθήσει και τον άνθρωπο που κάποτε τον στήριξε όσο λίγοι στη ζωή του,όταν δε μπορούσε να βρει για ένα μεγάλο διάστημα,με τίποτα δίχτυα.
Κάτι σα το Μπλάνκο φέτος.
Ένας αχάριστος άνθρωπος μπορεί καν να μην ερχόταν ούτε για καφέ στην ομάδα μας,με αυτά τα χάλια και με όλο αυτό το παροξυσμό που επικρατούσε κι επικρατεί.
Εδώ όμως μιλάμε για το Μπίλαρο,μια σπάνια ιδιοσυγκρασία ανθρώπου,που και αχάριστος δεν είναι στο ψωμί που έφαγε,αλλά και στα δύσκολα δηλώνει παρόν και μάχιμος.
Ταίριαξε με το Ντούσαν,δουλεύουν πολύ και οι δύο,έχουν πάρει πολλά στους ώμους τους και διαφωνώ ότι καπελώνεται διότι αυτό δε το αντέχει ο εγωισμός του.
Ο Βασίλης είναι ασυμβίβαστος στην αδικία και χαλί στο δίκιο.
Έτσι ήταν πάντα.
Τον εκτιμούσα και τον εκτιμώ αφάνταστα πρώτα ως άνθρωπο και μετά σαν μέλος της ιστορίας της ΑΕΚ κι όταν σταμάτησε από την ΑΕΚ κι απέκτησε το βενζινάδικο στη Γεωργικής Σχολής κοντά στα θερινά ξενυχτάδικα της Θεσσαλονίκης,το θεωρούσα κάτι σαν ιερή υποχρέωση να φουλάρω μόνο από εκεί.
Αυτό ένιωθα κι αυτό έκανα αυθόρμητα.
Επειδή δε του αρέσουν τα πολλά λόγια δε θα αναφέρω άλλα για το πρόσωπό του.
Θα αναφέρω μόνο,πως επί ημερών του,μπήκε μια τάξη στην ομάδα και είναι ο μόνος που τα χώνει στους διαιτητές,για να μας προστατεύει κι όχι να ευνοηθεί η ομάδα μας.
Είναι η ασπίδα παιχτών,προπονητή,υπαλλήλων της ΠΑΕ ΑΕΚ.
Ο φύλακας άγγελός τους,που αγαπάμε και σεβόμαστε,όλοι εμείς οι απλοί ΑΕΚτζήδες της διπλανής κερκίδας.

Υ.Γ.
Άσχετο
Μπίλαρε,ο καυστήρας που μου έδωσες,δουλεύει πολύ καλά και έκατσε μια χαρά στο δικό μου σπίτι.


Το λινκ για τα βίντεο του χορού της Κατερίνης είναι το:
http://www.youtube.com/user/aektzides#p/u/0/VTcDf8FR5Jc