Οι κότες με τα μαύρα

Μπορεί η πίκρα να είναι μεγάλη από τη χθεσινοβραδινή μας γκέλα και με το τρόπο που ήρθε,αλλά προσωπικά θα δώσω συγχαρητήρια στο κύριο Δώνη για την επιτυχία της ομάδος του,έστω κι αν ήρθε από τη διαιτησία.
Η ομάδα μας δεν ήταν καλή,παρόλο που προηγήθηκε με δυο γκολ διαφορά κι έδειχνε ότι καθαρίζει το ματς
Η λήξη του αγώνα όμως,έρχεται στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων και τότε κρίνονται όλοι κι όλα.
Φταίει η ομάδα μας που ισοφαρίστηκε,έστω κι αν η μείωση του σκορ ήταν με εξωπραγματικό κι ανύπαρκτο πέναλτι.
Ακόμα και με το 3-2 και με βαριά τα πόδια,έπρεπε να κρατήσουμε το σκορ.
Για τη βαθμολογία έτσι κι αλλιώς σας το είχα γράψει μετά το ματς με τον ΟΣΦΠ,ότι δεν έχει καμιά ουσία.
Απλώς πρέπει να κλέψουμε τις εντυπώσεις,με μια μικρή ελπίδα για τη δεύτερη θέση στα πλέι οφ.
Η ΑΕΚ δε μπορεί σε κάθε αγώνα να κερδίζει αντιπάλους και διαιτησίες,διότι υστερεί σε επιπλέον ταλέντο από τους αντιπάλους της.
Αυτό είναι δεδομένο.
Αυτό που με παραξενεύει είναι το γεγονός,πόσο αδύναμοι καταντήσαμε οι οπαδοί και αφήνουμε τέτοιους διαιτητές να φεύγουν ανενόχλητοι στα σπίτια τους.
Όχι ότι θα αλλάξει το αποτέλεσμα,αλλά ίσως να μην επαναληφθεί από άλλον.
Υποστηρίζω συνεχώς τον αδύναμο στη ζωή μου κι όχι το δυνατό εκ πεποιθήσεως και χαίρομαι στο ποδόσφαιρο,όταν μικρές ομάδες σπάνε έδρες δυνατών συλλόγων.
Εξάλλου αυτή είναι η ομορφιά του αθλήματος και δεν έχω κανένα κόμπλεξ να αποδεχτώ τη νίκη ενός καλύτερου ή τυχερότερου αντιπάλου,εις βάρος της ΑΕΚ.
Δε μπορώ όμως να χωνέψω με τίποτα τον άδικο τρόπο.
Αυτό πονάει και δεν επουλώνει εύκολα η πληγή του.
Το κακό είναι ότι έχει και παρενέργειες...κύριοι διαιτητές.
Αναπολώ καμιά φορά,κάτι κόκκινα σλιπάκια αλά Μπάκα και υποψιάζομαι,πως όπως πάει η
κοροϊδία,θα τα ξαναδούμε.
Έχουμε κάνει πάρα πολύ υπομονή,δε πάει άλλο.
Κακώς ανακοινώθηκε το συλλαλητήριο για χθες,στην ΕΡΤ,διότι πρόλαβαν και καταλάγιασαν την οργή μας,σφαγιάζοντάς μας με έμμεσο τρόπο και δόλο,στο γήπεδο.
Αποπροσανατολισμός χουντικού καθεστώτος,προς εκτόνωση των μαζών.
Έπρεπε να γίνει το συλλαλητήριο προς τις κότες με τα μαύρα,σαν πρώτο καμπανάκι.